System zdalnego dostępu to rozwiązanie, które pozwala na uzyskanie dostępu do komputera przy pomocy innego komputera podłączonego do Internetu lub tej samej sieci lokalnej. Rozwiązanie to znane jest także jako zdalny pulpit, ponieważ umożliwia udostępnienie widoku z ekranu jednego komputera na ekranie innego. Dzięki temu osoba siedząca przy komputerze w dowolnym miejscu na świecie może używać myszki i klawiatury do korzystania z oprogramowania innego komputera, pobierania plików, wprowadzania zmian i rozwiązywania problemów technicznych.

Zdalny pulpit jest bardzo często wykorzystywany przez pracowników pomocy technicznej, którzy mogą rozwiązywać problemy użytkowników bez składania im wizyt w biurze. Informatyk dzięki systemom zdalnego dostępu może przeprowadzić konfigurację urządzenia, zainstalować potrzebne programy lub usunąć niewielką awarię.

Systemy zdalnego dostępu są również używane w pracy zdalnej. Pracownik, który zdecydował się na pracę poza domem lub wyjechał w delegację, może bez problemu połączyć się z urządzeniem, które zostało w biurze i pobrać z niego ważne dokumenty. Dzięki temu nie ma konieczności angażowania innych pracowników w proces przesyłania plików, a co za tym idzie, udostępniania im haseł dostępu do konta użytkownika.

Komputery z zainstalowanym systemem operacyjnym Windows od wersji 2000 mają w wachlarzu swoich funkcji opcję Podłączanie pulpitu zdalnego. Za tę możliwość odpowiada protokół RDP (Remote Desktop Protocol), który pozwala na komunikację z terminalem graficznym Microsoft Windows. W RDP wyposażone są także komputery z systemami operacyjnymi Linux, macOS, Solaris i FreeBSD. Korzystanie z RDP jest całkowicie darmowe.

Do udostępniania zdalnego pulpitu stworzono również wiele komercyjnych systemów. Niektóre z nich posiadają różne dodatkowe opcje, których nie ma darmowe narzędzie RDP, czyli np.: dwuetapową weryfikację lub szyfrowanie 256-bit AES.