Koncentrator i przełącznik

W początkach funkcjonowania sieci Ethernet komputery były łączone w topologii magistrali. To rozwiązanie szybko przestało być wydajne, dlatego wprowadzono topologię gwiazdy, która używana jest do dziś. Centralnym punktem sieci był wówczas koncentrator (HUB). Koncentrator usprawnił pracę sieci Ethernet, lecz zasada jego działania pozostawiała wiele do życzenia. Komputer, który chciał przesłać dane, wysyłał je do koncentratora, a ten nie kierował ich do konkretnego urządzenia, tylko do wszystkich połączonych do sieci. Dopiero na poziomie urządzenia była podejmowana decyzja, czy odebrane dane są istotne, czy też można je zignorować. Dodatkowo każdy koncentrator tworzył domenę kolizyjną. Wraz ze wzrostem urządzeń połączonych z koncentratorem rosło ryzyko kolizji, a spadała przepustowość sieci. Rewolucyjną zmianę zaprowadziło wprowadzenie przełączników (ang. switch), które wykorzystują topologię punkt-punkt. Dzięki przełącznikom dane wysłane przez jeden komputer trafiają tylko do urządzenia docelowego. Zastosowanie przełączników wyeliminowało kolizje, a przepustowość dedykowana przez przełącznik oznacza, że dane będą przesyłane do każdego urządzenia z taką samą prędkością jak deklarowana na przełączniku.